آستارا

لغت نامه دهخدا

( آستارا ) آستارا. ( اِخ ) نام بندر و مرکز تجارتی بمغرب خزر بشمال گرگانه رود بر خط سرحدی ایران و روس در 37هزارگزی جنوب لنکران ، در مصب رودی به همین نام ، موقف کشتی های بازرگانی ، دارای پست خانه و تلگرافخانه و مدرسه و بیمارخانه ، در 173300گزی طهران و 281000گزی تبریز. پیشتر این بندر جزو تقسیمات ایالت آذربایجان بود وامروز جزو ولایت گیلان است. این شهر را رود آستارا بدو بخش میکند، بخش شمالی آستارای روس و جنوبی آستارای ایران است. و شیلات این بندر و نواحی آن بسیار مهم وذیقیمت است. || آستارا و گرگانرود. یکی از تقسیمات نوزده گانه رشت. مرکز آن شهر ریگ که آن راگرگانه رود نیز گویند، و دارای معادن ذغال سنگ است.

فرهنگ فارسی

( آستارا ) ۱ - رود خانه ایست که از مرتفعات آذربایجان سرچشمه گرفته در بندر آستارا وارد دریای خزر می شود ۲ - بندر آستارا در مصب رود خانه ای به همین نام در مغرب دریای خزر و مرز ایران و شوروی قرار دارد . ۱۴/۱۵٠ سکنه .
نام بندر و مرکز تجارتی به مغرب خزر

ویکی واژه

(جغرافی) شهری در شمال باختری ایران
شهری در جنوب خاوری جمهوری آذربایجان
این اصطلاح سرزمینی از دو کلمه آسِت-آرا شکل گرفته و ممکن است آسِت را آسِد هم تلفظ نمود. اگر به موقعیت شهر یا منطقه آستارا دقت شود مانند آسارا در نقطه‌ای قرار دارد که در پس و پیش آن تمدن‌های متمایز از یکدیگر قرار دارند و اینجا مرز آنها شناخته می‌شده‌است.