لغت نامه دهخدا امکن. [ اَ ک َ] ( ع ن تف ) بامکانت تر و بامرتبه تر. ( ناظم الاطباء ). تواناتر. ( فرهنگ فارسی معین ): والانکار بالید [ فی نهی المنکر ] امکن و الا باللسان و الا بالقلب. ( معالم القربة ). || جادارتر. ( فرهنگ فارسی معین ).
