طیلسان مزعفر

لغت نامه دهخدا

طیلسان مزعفر. [ طَ/ طِ ل َ ن ِ م ُ زَ ف َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از شعاع آفتاب است. ( برهان ) ( آنندراج ):
تا زمین بر کتف ز خلعت روز
طیلسان مُزَعْفَر اندازد.خاقانی.

فرهنگ فارسی

کنایه از شعاع آفتاب است

جمله سازی با طیلسان مزعفر

تا زمین بر کتف ز خلعت روز طیلسان مزعفر اندازد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد
چیپ
چیپ
داشاق
داشاق
اگزجره
اگزجره