اقویا
اقویا. [ اَق ْ ] ( از ع ، ص ، اِ ) مردمان قوی و توانا و زورآور، ضد ضعفا. ( ناظم الاطباء ). زورمندان. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). رجوع به اقویاء شود.
( اَ ) [ ع . ] (ص . اِ. ) جِ قوی ، نیرومندان .
= قَوی
( صفت اسم ) جمع قوی نیرومندان توانایان زور آوران مقابل ضعفائ : (ضعفا از عهد. اقویا بر نیایند . )
مردمان قوی و توانا و زور آور . زورمندان .
جِ قوی ؛ نیرومندان.
