ارثیه

لغت نامه دهخدا

ارثیه. [ اِ ثی ی َ / ی ِ ] ( از ع ، اِ ) تَرَکه.

فرهنگ معین

(اِ یِّ ) [ ع . ارثیة ] نک ارث .

فرهنگ عمید

آنچه بعد از مرگ کسی به بازماندگانش می رسد، میراث.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) موئ نث ارثی ۲ - ( اسم ) مرده ریگ آنچه از کسی به ارث به دیگران میرسد میراث .