معنی سماور | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

سماور. [ س َ وَ ] ( روسی ، اِ ) یک قسم ابزاری فلزی جهت جوش آوردن آب که آتش خانه را در میانش قرار داده اند.
( ناظم الاطباء ). خودجوش. آلتی فلزی که در درون آن خانه ای تعبیه شده و برای جوش آوردن آن جهت چای و غیره بکار رود. در بالای آن قوری چای را جای دهند تا دم کشد. ( فرهنگ فارسی معین ).