راکاره

لغت نامه دهخدا

راکاره. [ رَ / رِ ] ( ص ) زن فاحشه و بدکاره. ( برهان ) ( آنندراج ) ( شعوری ج 2 ورق 14 ) ( ناظم الاطباء ) ( شمس اللغات ) ( انجمن آراء ). زن روسپی. ( ناظم الاطباء ) :
ای طبع تو بسته تر ز سنگ خاره
وی گاه سخن سرددم گه خواره
وی والده عزیز تو آنکاره
وی سگ بزبان بزدیت راکاره.شرف شفروه ( از شعوری ).

فرهنگ معین

(رِ ) (ص . ) زن بدکاره ، روسپی .

فرهنگ عمید

بدکاره، فاحشه، قحبه، روسپی.

فرهنگ فارسی

زن بدکار، فاحشه، قحبه، روسپی
زن فاحشه و بد کاره زن روسپی .

ویکی واژه

زن بدکاره، روسپی.