ارنبه

لغت نامه دهخدا

( ارنبة ) ارنبة. [ اَ ن َ ب َ ] ( ع اِ ) طرف بینی. ( منتهی الارب ). پشک. سربینی. پرّه بینی. ( غیاث ). هَرِ بینی. تثنیه : ارنبتین. ج ، ارانب. || خرگوش ماده. ( منتهی الارب ) ( غیاث ).
ارنبة. [ اَ ن َ ب َ ] ( اِخ )یا قُرَیْبَة. نام قَینة ابن خطل ادرمی . ( امتاع الاسماع ج 1 ص 378 و 394 ).
ارنبه. [ اُ رُ ن ُ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) برابرا. قسمی خرفه.
ارنبه. [ ] ( اِخ ) یا ارنیه. ملکه روم ( ؟ ): ملکت ارنبه پنج سال بود. ( مجمل التواریخ و القصص ص 137 ). ارنیة التی اخذت الملک من ابیها. ( تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء حمزه ص 53 ).

فرهنگ معین

(اَ نَ بِ یا بَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - خرگوش ماده . ۲ - پرة بینی .

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - خرگوش ماده . ۲ - پر. بینی پشک تثنیه : ارنبتین .
ملکه روم

ویکی واژه

خرگوش ماده.
پرة بینی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال فنجان فال فنجان فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس