سفت گر

لغت نامه دهخدا

سفت گر. [ س ُ گ َ ] ( ص مرکب ) ( از: سفت «سفتن » + گر، پسوند شغل و مبالغه ). ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). شخصی را گویند که مروارید و مرجان و امثال سوراخ میکند. ( برهان ) ( انجمن آرای ناصری ).

فرهنگ معین

(سُ. گَ ) (ص . ) کسی که مروارید و مرجان و مانند آن ها را سوراخ کند.

فرهنگ عمید

کسی که مروارید و لعل و مرجان و مانند آن ها را سوراخ می کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که مروارید و مرجان و مانند آن را سوراخ کند .

ویکی واژه

کسی که مروارید و مرجان و مانند آن‌ها را سوراخ کند.