لغت نامه دهخدا
ساهره. [ هَِ رَ ] ( اِخ ) زمین قیامت است بنقل بعضی مفسران در تفسیر آیه «فاذا هم بالساهِرة». ( قرآن 14/79 ) :
برگیر آب علم و بدان روی جان بشو
تا روی پر ز گرد نیاری بساهره.ناصرخسرو.
ساهره. [ هَِ رَ ] ( اِخ ) کوهی است بقدس. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
ساهره. [ هَِ رَ ] ( اِخ ) زمین شام. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ): فاذا هم بالساهره. ( قرآن 79 / 14 ). و مفسرین در این مورد اختلاف کرده اند. در مجمل التواریخ آمده : و برابر آن زمین ساهره که خدای تعالی میگوید: فاذا هم بالساهره. ( مجمل التواریخ ص 476 ). وهب گفت ساهره نام کوهی است بنزدیک بیت المقدس. ابن ابی عاتکه گفت ساهره نام زمینی است میان کوه حسان و میان کوه اریحا، سفین گفت زمین شام است. قتاده گفت نامی است از نامهای دوزخ. ( تفسیر ابوالفتوح چ قمشه ای ج 10 ص 219 ).
ساهره. [ هَِ رَ ]( اِخ ) جایگاهی است در بیت المقدس. ( معجم البلدان ).
