دعاخوان

لغت نامه دهخدا

دعاخوان. [ دُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) دعا خواننده :
در عقب پنج فرض ، اوست دعاخوان من
یا رب کارواح قدس باد دعاخوان او.خاقانی. || سؤال کننده. خواهنده :
فقیر از بهر نان بر در دعاخوان
تو می تندی که مرغم نیست برخوان.سعدی.