تشتک

لغت نامه دهخدا

تشتک. [ ت َ ت َ ] ( اِ مصغر ) تشت کوچک. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). ظرفی سخت بزرگ از چوب ،شبیه به ناوه که خبازان آرد یک روزه و نیم روزه در آن خمیر کنند. ( یادداشت ایضاً ). و رجوع به طشتک شود.

فرهنگ معین

(تَ تَ ) (اِمصغ . ) ۱ - تشت کوچک . ۲ - قطعة کوچک و فلزی که لبة آن برگشته و دندانه دار است و به عنوان در روی شیشة محتوی نوشابه و مایعات دیگر قرار می گیرد.

فرهنگ عمید

۱. قطعه ای فلزی و کوچک، با لبه های دندانه دار که روی بطری های محتوی مایعات قرار می دهند.
۲. تشت کوچک.

فرهنگستان زبان و ادب

{crown} [علوم و فنّاوری غذا] نوعی در بطری از جنس فلز که با پرس کاری بر روی بطری نصب می شود

دانشنامه عمومی

درب های بطری یا تشتک یا مسدود کننده ها، برای بستن دهانهٔ انواع بسیار زیاد بطری ها استفاده می شود. برای آنها به صورت قطعه های دایره ای شکل که از نوع فلزات، معمول استیل با پوشش پلاستیک و برای بطری های پلاستیکی، یک درب پلاستیکی در عوض آن استفاده می شود.
درب یک بطری، معمولاً با نوعی از رنگ های مختلف و نشان تجاری یک نوشیدنی تزیین شده است. درب های بطری ها، معمولاً از جنس انواع مختلف پلاستیک های بطری های پلاستیکی ساخته شده است و اغلب اوقات قابل بازیافت هستند.
تشتک (شهرستان قره سو). تشتک ( به لاتین: Tashtak ) یک روستا در قرقیزستان است که در شهرستان قره سو ( قرقیزستان ) واقع شده است. تشتک ۱۱٬۸۶۹ نفر جمعیت دارد.
تشتک (عکاسی). تشتک ظرفی برای ظهور، ثبوت و شست وشوی مواد عکاسی است. معمولاً از پلاستیک، فولاد ضد زنگ، شیشه، چینی یا کائوچو ساخته می شود. تشتک ها عموماً به شکل مستطیل ساخته می شوند .