بن کنون

ویکی واژه

بن‌کنون (جمع بن‌کنون‌ها)
(زبان‌شناسی) در زبان فارسی، مصدر بدون ـدن/ـیدن/ـتن یا بن‌واژه‌ای که برای ساختن فعل در زمان کنون استفایشد (استفاده می‌شود): خواب (خوابیدن) گو (گفتن)