بادبند

لغت نامه دهخدا

بادبند. [ ب َ ] ( نف مرکب ) نَزْله بند. معزمی که پاره ای دردها را چون سردرد و غیره با عزیمت علاج کند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نزله بند معزمی که پارهای دردها را چون سر درد و غیره با عزیمت علاج کند.

ویکی واژه

(ساختمان): عضو تقویت کننده اسکلت ساختمان در مقابل نیروی باد، زلزله، یا نیروهای جانبی دیگر.
یکی از اجزای ساختمان که برای مهار نیروی زلزله بکار میرود و انواع مختلفی دارد مانند: بادبند ضربدری، بادبند K شکل، بادبند زیپر، . . .