باد آورده

لغت نامه دهخدا

( بادآورده ) بادآورده. [ وَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنچه بادبا خود آورد. آب آورده. بادآورد. خودرو :
باغبان بیرون کن این گستاخ بادآورده را
خوش نمی آید بگل این های های عندلیب.صائب ( از آنندراج ).|| مالی که بی تحمل رنجی بدست آید.
- امثال :
بادآورده را باد می برد : که بادآورده را بادش برد باز، نظیر: هر آنچه آسان یافتی آسان دهی. ( مولوی از امثال و حکم دهخدا ).
بر باد رود هر آنچه از باد آید. رجوع به بادآورد شود.

فرهنگ معین

( باد آورده ) (وَ دِ ) (اِمر. ) چیزی که بدون رنج به دست آمده باشد.

فرهنگ عمید

( بادآورده ) آنچه باد آن را بیاورد، [مجاز] چیزی که مفت و بی زحمت به دست آید.

فرهنگ فارسی

( باد آورده ) ( اسم ) ۱ - آنچه را که باد حمل کرده اکثر باد آورد. ۲- چیزی که آسان بدست آمده باشد باد آورده را باد می برد .

ویکی واژه

چیزی که بدون رنج به دست آمده باشد.