معنی ام الخبائث

لغت نامه دهخدا

ام الخبائث. [ اُم ْ مُل ْ خ َ ءِ ] ( ع اِ مرکب ) می. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). می وشراب. ( ناظم الاطباء ). شراب. ( آنندراج ) :
لیک با ام الخبائث چون طلاقش واقع است
خسروش رجعت نفرماید بفتوای جفا.خاقانی.آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبلة العذارا.حافظ.رجوع به می و شراب و ام الاَّثام شود.

فرهنگ معین

(اُ مُّ لْ خَ ئِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - مایة پلیدی ها. ۲ - مجازاً شراب .

فرهنگ عمید

شراب، می.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - مادر پلیدیها ۲ - می باده ( ماخوذ است از حدیث نبوی : (( الخمرام الخبائث فمن شربها لم تقبل صلاته اربعین یوما .. ) ) لیک با ام الخبائث چون طلاقش واقع است خسروش رجعت نفرماید بفتوی جفا . ( خاقانی ) چون سورت ام الخبائث در دماغ قیصر اثرکرده بود و عقل وحیا از دست رفته .... (( آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند اشهی لنا واحلی من قبله العذارا ( حافظ )
می و شراب