آرام‌بخش

لغت نامه دهخدا

( آرام بخش ) آرام بخش. [ ب َ ] ( نف مرکب ) مُسَکِّن.

فرهنگ معین

( آرام بخش ) (بَ ) (ص فا. ) تسکین دهنده ، مسکن .

فرهنگ عمید

( آرام بخش ) دارویی که بدون اثر گذاشتن بر روی هوش و حافظۀ افراد باعث تغییر حالت عاطفی فرد و آرامش و تسکین درد او بشود، مُسکن، آرام دهنده، آرامش دهنده، آرام ده.
دارویی که بدون اثر گذاشتن بر روی هوش و حافظۀ افراد باعث تغییر حالت عاطفی فرد و آرامش و تسکین درد او بشود، مُسکن، آرام دهنده، آرامش دهنده، آرام ده.

فرهنگ فارسی

( آرام بخش ) ( اسم ) تسکین دهنده مسکن .
مسکن

فرهنگستان زبان و ادب

آرام بخش
{tranquilizer} [پزشکی] دارویی که اثر آرام کننده دارد و اضطراب و تنش را تسکین می دهد

دانشنامه عمومی

آرام بخش. آرام بخش ها ( به انگلیسی: Sedative ) داروهایی هستند که آثار آرام بخش و رخوت آور دارند و معمولاً برای افرادی که مضطرب و نگران بوده و دچار افسردگی باشند تجویز می شوند. استفادهٔ این داروها در زمان کوتاه می تواند مفید باشد اما مصرف طولانی مدت آن ها ممکن است سبب ایجاد اعتیاد های دارویی شود. قرص ها و شربت های خواب آور مانند دیازپام از این قبیل داروها به شمار می روند. آرام بخش ها مواد کنترل شده ای هستند که تولید و فروش آن ها تنظیم شده است. دلیلی که آرام بخش ها تنظیم می شوند این است که قرص آرام بخش حاوی مواد مخدر می تواند بسیار اعتیادآور باشد؛ بنابراین مهم است که هنگام استفاده از این داروها مراقب بود تا از وابستگی و اعتیاد جلوگیری شود. این قرص ها باید فقط در صورت تجویز پزشک و طبق دستور، مصرف شوند

دانشنامه آزاد فارسی

آرام بخش. آرام بخش (tranquillizer)
نام رایج هر دارویی که برای رفع اضطراب یا تنش (ضد اضطراب) تجویز شود. بنزودیازپین ها، باربیتورات ها، ضد افسردگی ها، و مسدود کننده های گیرندۀ بتااز آن جمله اند. اکثر داروهایِ ضد اضطراب فعلی در فرد وابستگی ایجاد می کنند. به همین سبب، امروزه برای رفع اضطراب کمتر دارو تجویز می شود.

ویکی واژه

آرامش دهنده؛ تسکین دهنده، مسکن.
(پزشکی): عاملی «معمولا دارویی» که بدون مختل ساختن هوش و شعور فرد، باعث آرامش روحی می‌شود.
حوزه: [پزشکی] دارویی که اثر آرام‌کننده دارد و اضطراب و تنش را تسکین می‌دهد.