لغت نامه دهخدا پیه ناک گردیدن. [ گ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) پرپیه شدن. دارای پیه گردیدن: فئم؛ پیه ناک گردیدن سر کتف شتر. حقدت الناقة؛ پیه ناک گردید. ( منتهی الارب ).
