تهمِت

تهمت به معنای نسبت دادن چیزی به فردی است که نادرست یا دروغین است و به‌طور عامیانه به معنای نسبت دادن یک عمل ناپسند به کسی که آن را انجام نداده، به کار می‌رود. در اصطلاح حقوقی، تهمت به معنای نسبت دادن جرمی به فردی است که آن جرم را مرتکب نشده است. تهمت در لغت به معنای دروغ بستن، افترا زدن و نسبت دادن کارهای ناپسند به دیگران است. تهمت در حقوق به معنای نسبت دادن اتهام به فردی است که مرتکب آن جرم نشده و این اتهام می‌تواند به صورت کتبی یا شفاهی مطرح شود. تفاوت تهمت با غیبت، در تهمت، نسبت داده شده دروغین است و واقعیتی ندارد، در حالی که غیبت به معنای بیان عیوب و کاستی‌های فردی است که واقعیت دارد، اما شخص نمی‌خواهد دیگران از آن مطلع شوند. مجازات تهمت زدن یک جرم محسوب می‌شود و مجازات قانونی دارد که می‌تواند شامل شلاق، حبس و جزای نقدی باشد. به طور خلاصه، تهمت زدن عملی ناپسند و غیرقانونی است که می‌تواند آسیب‌های جدی به فرد متهم وارد کند.