آهريمن، که به عنوان ابلیس یا شیطان نیز شناخته می‌شود، در آیین زرتشتی نماد شر و فساد است. او به عنوان مظهر تاریکی و ناخوشی، در مقابل اهورامزدا، خدای نیکی و روشنی قرار دارد. در این آیین، آهريمن به عنوان نیرویی منفی و پلید شناخته می‌شود که تلاش می‌کند انسان‌ها را به سمت بدی و فساد سوق دهد. او نماینده تمام ویژگی‌های ناپسند و زشت در جهان است و به نوعی نشان‌دهنده نبرد دائمی بین خیر و شر می‌باشد. در ادبیات زرتشتی، آهريمن به عنوان راهنمایی برای اعمال ناپسند و شیطانی عمل می‌کند و به همین دلیل، در فرهنگ و باورهای زرتشتیان، او نماد خطر و تهدید برای انسان‌ها به شمار می‌آید.