او، که به عنوان یک ضمیر سوم شخص مفرد شناخته می‌شود، در زبان فارسی برای اشاره به یک مرد یا شخص مذکر استفاده می‌شود. این ضمیر می‌تواند معادل ضمیر وی باشد و در بعضی مواقع به جای آن به کار می‌رود. برخی از ویراستاران به طور معمول او را در موقعیت فاعلی و وی را در موقعیت‌های غیرفاعلی مانند مفعولی و مضاف الیه مورد استفاده قرار می‌دهند. این تمایز در استفاده از این دو ضمیر به وضوح نشان‌دهنده اهمیت ساختار دستوری در زبان فارسی است و به ما کمک می‌کند تا معانی دقیق‌تری را به دست آوریم. به طور کلی، شناخت و استفاده صحیح از این ضمایر می‌تواند تأثیر زیادی بر وضوح بیان و دقت در ارتباطات نوشتاری و گفتاری ما داشته باشد.