خلیج یا شاخاب به بخشی از دریا اطلاق می‌شود که به طور قابل توجهی به داخل خشکی نفوذ کرده است. همچنین، به خلیج‌های کوچکی که تنها مقدار کمی به خشکی پیش رفته‌اند، خور گفته می‌شود. علاوه بر این، یک حوزهٔ غیرطبیعی که توسط انسان ساخته شده است، کَنداب نامیده می‌شود؛ این نام از چاله‌ای که به دست بشر کنده شده، گرفته شده و آب درون آن نیز به وسیلهٔ انسان پر می‌شود. براساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان، خلیج هادسون، خلیج مکزیک و خلیج فارس به عنوان بزرگ‌ترین خلیج‌های جهان از نظر استراتژیک و موقعیت جغرافیایی شناخته می‌شوند. خلیج فارس، دریایی در غرب آسیا است که به عنوان بخشی از اقیانوس هند و ادامه‌ای از دریای عرب شناخته می‌شود و میان ایران و شبه‌جزیره عربستان قرار دارد. نقشه‌ای که از جغرافیای اراتوستن در سال ۱۹۴ پیش از میلاد بازسازی شده، نشان‌دهنده جهان شناخته‌شده آن زمان است. اراتوستن، نخستین نویسنده خارجی است که به نام ایران و خلیج فارس اشاره کرده و ایران را آریانا و خلیج فارس را به عنوان Persian Gulf نام‌گذاری کرده است. این خلیج در شرق از طریق تنگه هرمز به دریای عمان متصل می‌شود و دلتای اروندرود، بخش شمال‌غربی سواحل آن را تشکیل می‌دهد. خلیج فارس دارای منابع غنی از ماهی‌گیری، آب‌سنگ‌های وسیع (که عمدتاً سنگی هستند و برخی نیز مرجانی) و صدف‌های مروارید فراوان است. با این حال، بوم‌شناسی آن به دلیل صنعتی‌سازی و آلودگی نفتی دچار آسیب شده است. به دلیل وجود منابع غنی نفت و گاز در خلیج فارس و سواحل آن، این آبراهه به عنوان منطقه‌ای مهم و راهبردی در سطح بین‌المللی شناخته می‌شود.
