آبراهام لینکلن (Abraham Lincoln) شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بود و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ آمریکا شناخته می‌شود. او از سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ در دوران جنگ داخلی آمریکا به عنوان رئیس‌جمهور خدمت کرد و نقش کلیدی در حفظ اتحاد ایالات متحده و پایان دادن به برده‌داری ایفا کرد.
زندگی‌نامه
لینکلن ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ در یک خانواده کشاورز در ایالت کنتاکی به دنیا آمد و در دوران کودکی به ایالت ایلینوی نقل مکان کرد. او تحصیلات رسمی زیادی نداشت، اما به‌طور خودآموز به مطالعه حقوق پرداخت و به عنوان وکیل مشغول به کار شد. لینکلن به زودی وارد سیاست شد و به عنوان نماینده مجلس نمایندگان ایالات متحده و سپس سناتور ایالت ایلینوی انتخاب شد.
ریاست‌جمهوری
لینکلن در سال ۱۸۶۰ به عنوان کاندیدای حزب جمهوری‌خواه انتخاب شد و در انتخابات عمومی پیروز شد. انتخاب او به عنوان رئیس‌جمهور به تنش‌ها میان ایالت‌های شمالی و جنوبی دامن زد و منجر به وقوع جنگ داخلی آمریکا شد. او در طول جنگ داخلی، تلاش‌های زیادی برای حفظ اتحاد کشور انجام داد و به تدریج به مسئله برده‌داری نیز توجه بیشتری کرد.
لغو برده‌داری
یکی از مهم‌ترین اقدامات لینکلن، صدور اعلامیه آزادی بردگان در ۱ ژانویه ۱۸۶۳ بود که به طور رسمی آزادی برده‌ها را در ایالت‌های جنوبی اعلام کرد. این اقدام به تحکیم موقعیت اتحادیه در جنگ و تغییر ماهیت جنگ به یک جنگ برای آزادی تبدیل شد.
ترور و میراث
آبراهام لینکلن در ۱4 آوریل ۱۸۶۵، تنها چند روز پس از پیروزی نهایی اتحادیه در جنگ، به دست جان ویلکس بوت، یک بازیگر تئاتر و طرفدار کنفدراسیون، ترور شد و یک روز بعد درگذشت.