نارامسین به معنای محبوب ایزد ماه سین، که در این زبان علامت نمایانگر نام ایزدان است فرمانروای امپراتوری اکد بود. سلطنت او تقریباً از سال ۲۲۵۴ تا ۲۲۱۸ پیش از میلاد ادامه داشت. او سومین جانشین و نوهٔ شاه سارگون بزرگ، بنیان‌گذار امپراتوری وسیع اکد، به شمار می‌رفت. نارامسین امپراتوری اکد را به اوج قدرت و وسعت رساند. او نخستین پادشاه در میان پادشاهان بین‌النهرین بود که ادعای الوهیت کرد و خود را «خدای اکد» نامید. همچنین، او اولین کسی بود که لقب «شاه چهارگوشه جهان» را برای خود انتخاب کرد، لقبی که نشان‌دهنده وسعت قلمرو و سلطه‌اش بر دنیای شناخته‌شده آن زمان بود. به عنوان ایزد محافظ شهر اکده، او جایگاهی مشابه انلیل در نیپور پیدا کرد. در اساطیر میان‌رودان، هر شهر ایزد یا ایزدبانوی خاص خود را داشت که مورد پرستش ساکنان آن شهر بود. به دست آوردن چنین جایگاهی برای نارامسین به معنای تقویت قدرت و مشروعیت حکومتش بود. شهرت و آوازه او به حدی بود که برخی از حاکمان بعدی، از جمله نارامسین اهل اشنونا، نارامسین اهل آشور و نارامسین اهل اوروک، به الهام از او همین نام را برای خود انتخاب کردند. این موضوع نشان‌دهنده تأثیر عمیق نارامسین بر فرهنگ و تاریخ بین‌النهرین است، به طوری که حتی پس از گذشت قرن‌ها، نام او به عنوان نمادی از قدرت و عظمت یاد می‌شد.
