در زبان فارسی، کلمه لازم به عنوان یک صفت و قید با کاربردهای متنوع مورد استفاده قرار می‌گیرد و به معنای واجب و ضروری می باشد. واجب در زبان به معنای ضروری، اجتناب‌ناپذیر و قطعی است و در اصطلاح فقه اسلامی، به عملی اطلاق می‌شود که انجام آن برای مکلَف الزامی است و ترک آن موجب عذاب خواهد بود؛ مانند نمازهای روزانه. زمانی که یک مسئله با استناد به آیات و روایات و به‌طور مستقیم به شرع مرتبط باشد، به آن واجب گفته می‌شود. اما اگر دلیل آن عقلانی باشد و نتوان آن را به شرع نسبت داد، معمولاً از آن به عنوان لازم یاد می‌شود.
