موشه دایان یکی از برجسته‌ترین فرماندهان نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل و سپس سیاستمدار این کشور بود. او از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۸، مسئولیت فرماندهی ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل را بر عهده داشت و چهارمین ژنرال اسرائیلی بود که به این مقام رسید. موشه دایان در تاریخ ۲۰ مه ۱۹۱۵ در کیبوتص دگانیا آلف، واقع در نزدیکی دریاچه جلیله در فلسطین، که در آن زمان بخشی از سوریه عثمانی در امپراتوری عثمانی بود، به دنیا آمد. او یکی از سه فرزند شموئل و دبورا دایان، مهاجران یهودی اوکراینی از ژاشکیو، بود. کیبوتص دگانیا آلف، که با ۱۱ عضو تأسیس شده بود، نخستین کیبوتص به شمار می‌رفت و بعدها به بخشی از دولت اسرائیل تبدیل شد. دایان دومین فرزندی بود که در دگانیا به دنیا آمد، پس از گیدئون باراتز (۱۹۱۳–۱۹۸۸). او به نام موشه نامگذاری شد تا به یاد موشه بارسکی، نخستین عضو دگانیا که در یک حمله عربی جان خود را از دست داد و در حین آوردن دارو برای پدر دایان کشته شد، گرامی داشته شود. مدتی بعد، خانواده دایان به ناهالال، نخستین موشاو یا شرکت کشاورزی تأسیس شده، نقل مکان کردند. دایان در آنجا در مدرسه کشاورزی به تحصیل پرداخت. او به سه زبان عبری، عربی و انگلیسی مهارت کامل داشت. موشه دایان در سن ۱۴ سالگی به سازمان هگانا ملحق شد. ده سال بعد از پیوستنش به این سازمان، توسط نیروهای انگلیسی دستگیر و دو سال را در زندان آنها سپری کرد. او در فوریه ۱۹۴۱ آزاد شد و به همراه هگانا به مبارزه علیه آلمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم پرداخت. در جنگ‌های عرب‌ها و اسرائیل، به دلیل برخورد گلوله به لنز دوربینی که از آن به مواضع دشمن نگاه می‌کرد، چشم چپش را از دست داد. بعدها چهره‌اش به همراه چشم‌بند به شهرت رسید.
