معتقد بودن به معنای داشتن باور، ایمان یا اعتقاد قوی نسبت به یک ایده، نظر، اصل، دین، ارزش یا حقیقت خاص است. وقتی فردی معتقد است، یعنی به چیزی ایمان دارد و آن را درست، واقعی یا مهم می‌داند و این باور در رفتار، تصمیم‌گیری‌ها و زندگی او تأثیرگذار است. معتقد بودن فراتر از یک نظر ساده است؛ این حالت نشان‌دهنده تعهد ذهنی و قلبی نسبت به یک موضوع است که ریشه در تجربه، آموزش، فرهنگ یا تفکر شخصی دارد.
از دیدگاه روانشناسی، معتقد بودن به فرد کمک می‌کند تا معنا و هدف زندگی خود را پیدا کند، احساس ثبات و اطمینان بیشتری داشته باشد و در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات مقاوم‌تر عمل کند. اعتقادات می‌توانند مذهبی، فلسفی، اخلاقی، سیاسی یا علمی باشند و در شکل‌گیری هویت فردی و اجتماعی نقش مهمی ایفا می‌کنند.
معتقد بودن همچنین می‌تواند به معنای پایبندی به اصول و ارزش‌ها در عمل و رفتار روزانه باشد؛ یعنی فرد نه تنها به چیزی باور دارد بلکه آن را در زندگی خود به کار می‌گیرد و از آن دفاع می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که افراد معتقد معمولاً از نظر دیگران قابل اعتماد و معتبر به شمار آیند، زیرا رفتارشان هماهنگ با باورهایشان است.
