پاچه خواری در زبان فارسی به معنای رفتار چاپلوسانه و تملق‌آمیز نسبت به کسی است که دارای قدرت یا مقام بالاتری است. این رفتار با هدف جلب محبت، حمایت یا کسب منفعت شخصی انجام می‌شود. افراد پاچه خوار اغلب با تعریف‌های اغراق‌آمیز، تمجیدهای بی‌مورد و همراهی بی‌چون و چرا سعی می‌کنند نظر فرد مقابل را جلب کنند. این رفتار معمولاً ناشی از ترس، طمع یا نیاز به حفظ موقعیت است و بار معنایی منفی دارد. در محیط‌های کاری و اجتماعی، پاچه خواری باعث کاهش اعتماد و بی‌عدالتی می‌شود، زیرا افراد به جای شایستگی واقعی، با چاپلوسی پیشرفت می‌کنند. در نهایت، این عمل رفتاری ناپسند و غیرصادقانه است که مورد تمسخر و سرزنش قرار می‌گیرد.
