برج میلاد تهران، یک برج مخابراتی واقع در شمال غربی پایتخت ایران، یعنی تهران، است. با ارتفاع ۴۳۵ متر، این برج بلندترین برج ایران، ششمین برج بلند مخابراتی در جهان و بیست و چهارمین سازه بلند نامتکی در سطح جهانی به شمار می‌آید. برج میلاد با ۱۳ هزار متر زیربنا، از نظر وسعت کاربری در رأس برج، در میان تمامی برج‌های مخابراتی دنیا مقام اول را دارد. به دلیل ارتفاع زیاد و طراحی منحصر به فردش، این برج تقریباً از هر نقطه‌ای در تهران قابل مشاهده است و به عنوان یکی از نمادهای پایتخت ایران، در کنار برج آزادی، شناخته می‌شود. برخی معتقدند که این برج بر روی سامانه گسل شهرک غرب ساخته شده است. برج میلاد از شمال به بزرگراه شهید همت، از جنوب به بزرگراه حکیم، از شرق به بزرگراه شهید چمران و از غرب به بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری محدود می‌شود. ساخت این برج ۱۱ سال به طول انجامید. در مورد پیشینه طراحی و ساخت این برج، دو دیدگاه اصلی وجود دارد. برخی منابع به ایده ساخت یک برج مخابراتی اشاره می‌کنند که مشخصات آن لزوماً به برج میلاد کنونی مربوط نمی‌شود و این پروژه را بخشی از طرحی بزرگ‌تر به نام شهستان پهلوی می‌دانند. از سوی دیگر، برخی منابع معتقدند که طراحی و ایده ساخت برج کاملاً پس از انقلاب اسلامی ایران شکل گرفته است. در اوایل دهه ۷۰، طرحی برای ایجاد یک نماد جدید در شهر تهران مطرح شد و از آن زمان شهرداری تهران تحقیقات گسترده‌ای برای یافتن مکان مناسب برای ساخت و طراحی برج آغاز کرد. در مطالعات اولیه، ۲۱ نقطه در تهران برای احداث برج مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت چهار نقطه انتخاب و سپس تپه‌های کوی گیشا به عنوان محل نهایی پروژه طراحی و ساخت آن برگزیده شد.