معنای نام امیرعرفان در ثبت احوال، فرمانروای دانا، امیر و پادشاه عارف، حاکمی که به شناخت حق تعالی می‌پردازد. عرفان در لغت به معنای شناختن است و ریشه آن به واژه عَرَفَ در زبان عربی برمی‌گردد. از این واژه چندین کلمه مشتق شده است، از جمله اِعتِراف، مُعرِّف، مَعروف، عارِف، تعارُف و تعریف. در اصطلاح، عرفان به نوعی ادراک خاص اطلاق می‌شود که از طریق تمرکز بر باطن نفس به دست می‌آید و نه از طریق تجربه حسی یا تحلیل عقلانی. در این مسیر سیر و سلوک، معمولاً مکاشفاتی به وقوع می‌پیوندد که شباهت زیادی به رویا دارند و گاهی به طور دقیق از وقایع گذشته، حال یا آینده خبر می‌دهند. این نام پسرانه با ریشه عربی، تاکنون ۲,۷۹۹ بار در ایران ثبت شده است. از نظر آوایی، این نام خوش‌طنین و دلنشین است و در میان نام‌های عربی جایگاه ویژه‌ای دارد. در زبان فارسی، این نام به صورت امیرعرفان تلفظ می‌شود و در انگلیسی به صورت /a.-erfān/ بیان می‌گردد و به شکل amir-erfan نوشته می‌شود. تلفظ این نام ساده است و از نظر عددی نیز در علم ابجد دارای ارزش خاصی است؛ عدد ابجدی آن ۶۵۲، ابجد وسیط ۵۲ و ابجد صغیر ۳۱ می‌باشد.