کول خسرو، یکی از شخصیت‌های مهم و برجسته در ادبیات فارسی است که در شعر و داستان‌های ایرانی به وفور مورد اشاره قرار گرفته است. این نام به عنوان نمادی از زیبایی، عشق و عظمت در ادبیات ما شناخته می‌شود. کول خسرو به ویژه در اشعار حافظ و سعدی به صورت نمادین برای بیان احساسات عمیق انسانی و جاذبه‌های عاشقانه مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع، این شخصیت به نوعی نمایانگر آرمان‌های انسانی و زیبایی‌های زندگی است که در دل هر فردی می‌تواند جایی داشته باشد. با بررسی آثار ادبی که به کول خسرو پرداخته‌اند، می‌توان به عمق احساسات و تفکرات نویسندگان پی برد و درک بهتری از فرهنگ و تاریخ ادبیات فارسی به دست آورد. از این رو، این واژه نه تنها یک اسم بلکه نماد و مظهر عشق و زیبایی در دل ادبیات فارسی است که در گذر زمان همچنان در ذهن و دل مردم جای دارد.
