دیاکو، دهیوک، بنیان‌گذار و نخستین شاه حکومت ماد به شمار می‌رود. نام او در منابع مختلف به اشکال گوناگونی ذکر شده است؛ به‌عنوان مثال، هرودوت او را با نام دِیوکِس معرفی کرده است. واژه دیاکو از واژهٔ ایرانی دَهْیوکَ به معنای سرزمین نشأت گرفته است. تاریخ دقیق دورهٔ حکمرانی دیاکو به‌طور مشخص معلوم نیست و به احتمال زیاد بیشتر از نیمهٔ اول سدهٔ هفتم پیش از میلاد را شامل می‌شود. بر اساس گفته‌های هرودوت، دیاکو به مدت ۵۳ سال سلطنت کرد. طبق نوشته‌های هرودوت، دیاکو نخستین پادشاه ماد بود که استقلال خود را از آشوریان به دست آورد. سارگون دوم، شاه آشور، در سال ۷۱۵ پیش از میلاد متوجه شد که دیاکو با روسای اول، شاه اورارتو، متحد شده است. او دیاکو را تحت نظر قرار داد و در جریان جنگ خود با منائیان، دوباره به ماد وارد شد تا به ادعای خود، به «هرج‌ومرج» آنجا پایان دهد.
