غلفج

لغت نامه دهخدا

غلفج. [ غ َ ف َ / غ َ ل َ ] ( اِ ) به معانی غلفچ. ( برهان قاطع ). رجوع به غلفچ شود.

فرهنگ عمید

زنبور، زنبور سرخ، زنبور عسل: چون ز لب نوشم نمی بخشی بتا / همچو غلفج نیش بر جانم مزن (؟: مجمع الفرس: غلفج ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گودوخ
گودوخ
عمیق
عمیق
هنگام
هنگام
لنگ
لنگ