عفطان

لغت نامه دهخدا

عفطان. [ ع َ ف َ ] ( ع مص ) تیز دادن بز. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عَفط. رجوع به عفط شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فکر
فکر
قرین
قرین
قمبل
قمبل
شیمیل
شیمیل