لغت نامه دهخدا گرفج. [ گ َ ف َ ] ( اِ ) همان عرفج، گیاهی که بدان آتش افروزند و به عربی ابوسریع نامند بواسطه زود گرفتن آتش در آن. ( رشیدی ). در انجمن آرای ناصری به غلط گرمج ضبط شده است و در برهان کرفج است.
