ممتدح

ممتدح به معنای ستایش‌گر و ستاینده است و از ریشه امتداح گرفته شده است. این واژه به شخصی اطلاق می‌شود که به ستایش و تمجید می‌پردازد. همچنین، در برخی منابع، به مفهوم فضایی وسیع و باز نیز اشاره شده است، به‌ویژه در توصیف زمین یا مکان‌های گشاد و فراخ. این واژه در زبان فارسی به نوعی به توصیف ویژگی‌های مثبت و فضایی اشاره دارد که در آن احساس آزادی و وسعت وجود دارد. بنابراین، ممتدح نه‌تنها به عنوان ستایش‌گر شناخته می‌شود بلکه می‌تواند به فضایی اشاره کند که در آن امکان حرکت و تنفس آزادانه فراهم است.