لغت نامه دهخدا ملتطع. [ م ُ ت َ طِ ] ( ع ص ) لیسنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || خورنده همه آب خنور. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به التطاع شود.
