ملتخی

لغت نامه دهخدا

ملتخی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) کودک خورنده نان تر. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بچه ای که خوراک می خورد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به التخاء شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
نغمه
نغمه
فصاحت
فصاحت
حوصله
حوصله
بی درنگ
بی درنگ