لغت نامه دهخدا مستحنط. [ م ُ ت َ ن ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استحناط. دشمن و کینه دار: هو مستحنط اِلَی َّ؛ او با من سر دشمنی وکینه دارد. ( اقرب الموارد ). رجوع به استحناط شود.
