طومخاج

طومخاج به معنای کرسی سلطنت تاتار در چین است. تاتارهای چینی یکی از ۵۶ گروه قومی رسمی در چین هستند. اجداد این گروه از تاتارهای ولگا بوده و به دلیل آزار و اذیت‌های استالین در دهه ۱۹۴۰، به شبه جزیره کریمه و سین کیانگ مهاجرت کردند. تاتار به گروهی از اقوام صحراگرد در آسیای شمالی و مرکزی اطلاق می‌شود. از قرن هفتم به بعد، این نام به تمامی اقوام مغول و ترک که در سپاه چنگیزخان و نسل‌های بعدی او در غرب آسیا و اروپا حضور داشتند، نسبت داده شده است. در مورد نسب‌شناسی ترکان و تاتاران، آثار اسلامی از دقت بیشتری نسبت به نوشته‌های یهودیان و مسیحیان برخوردارند. با این حال، تاریخ قوم تاتار با افسانه‌ها آمیخته شده و نسب آن‌ها به ترک، فرزند یافث بن نوح (علیه‌السلام) نسبت داده می‌شود. در اسطوره‌های مربوط به ترکان، تاتاران و مغولان آمده است که یافث فرزندی به نام ترک داشت که او را یافث اُغلان می‌نامیدند و در زمان کیومرث زندگی می‌کرد. از نسل یافث به خوبی یاد نشده و آن‌ها به عنوان ویرانگران فرهنگ و تمدن شناخته می‌شوند. مؤلف ناشناخته‌ای در قرن ششم هجری از دو فرزند یافث به نام‌های ترک و خزر یاد کرده است. به گفته همین مؤلف، ترک چهار فرزند به نام‌های توتِل، چگل، برسخان و ایلک داشت. یزدی، شرف‌الدین علی، نام این چهار فرزند را به ترتیب توتک، چکل، برسنجار و املاق ذکر کرده است. همچنین در نوشته‌ها آمده که النجه‌خان، از نسل ترک بن یافث، دو پسر همزاد داشت که یکی را تاتار و دیگری را مغول نامید. یزدی، شرف‌الدین علی در اشاره به طبقۀ تاتار از هشت فرمانروا نام برده که نخستین آن‌ها تاتارخان و هشتمین...