بژکول به عنوان یک مفهوم مهم در علم و فرهنگ، به بررسی روابط و تأثیرات متقابل میان عناصر مختلف میپردازد. این اصطلاح به نوعی از تجزیه و تحلیل اشاره دارد که نه تنها به مطالعه عناصر بهتنهایی، بلکه به تعاملات و وابستگیهای آنها نیز توجه دارد. به عبارت دیگر، بژکول تلاش میکند تا نشان دهد چگونه هر عنصر در یک سیستم بزرگتر میتواند بر دیگر عناصر تأثیر بگذارد و در نتیجه، درک عمیقتری از ساختار و کارکرد آن سیستم به دست آید. این مفهوم در حوزههای مختلف مانند جامعهشناسی، روانشناسی و حتی علوم طبیعی کاربرد دارد. با استفاده از بژکول، پژوهشگران میتوانند به بررسی پیچیدگیهای روابط اجتماعی و تأثیرات فردی و جمعی بپردازند. این رویکرد امکان میدهد تا تصورات سنتی از پدیدهها به چالش کشیده شود و نگرشهای نوینی به وجود آید که به فهم بهتر و عمیقتری از دنیای اطراف ما منجر شود. در نهایت، بژکول نه تنها به تحلیل روابط کمک میکند، بلکه به ما این امکان را میدهد که با دیدی جامعتر به مسائل نگاه کنیم و از تجربیات گذشته برای حل مشکلات فعلی بهرهبرداری کنیم.
بژکول
لغت نامه دهخدا
بژکول. [ ب َ ] ( ص، اِ ) شخصی را گویند که قوی هیکل و جلد و رنج کش باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). مرد قوی هیکل و زحمت کش. ( فرهنگ شعوری ). || آنکه حریص در کارها بود. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). عمله و حریص. ( فرهنگ شعوری ). و ظاهراً به معنی اول صورتی از بشکول باشد بمعنی چابک، از مصدر بشکولیدن بمعنی بانیرو بودن. ( از حاشیه برهان ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
ویکی واژه
مرد قوی هیکل و جلد.
رنجکش.
حریص در کارها.