لغت نامه دهخدا اصطخاد. [ اِ طِ ] ( ع مص ) راست ایستادن در آفتاب. مصطخد نعت است از آن. ( منتهی الارب ). انتصاب یا راست ایستادن. مصطخد نعت آنست. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
