گوش ارای

لغت نامه دهخدا

( گوش آرای ) گوش آرای. ( نف مرکب ) آراینده گوش. زینت دهنده گوش. گوش آراینده. || به معنی گوش سرای باشد. کسی را گویند که هرچه بگویی بشنود و نیک فهم کند. ( اوبهی ).

فرهنگ فارسی

( گوش آرای ) آراینده گوش. زینت دهنده گوش، ( گوش آرا ی ) ( صفت ) زینت دهند. گوش.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس ننه
کس ننه
کس کش
کس کش
ایت
ایت
کصکش بیناموس
کصکش بیناموس