لغت نامه دهخدا
گورگنجه. [ گو گ َ ج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بویراحمدی سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان واقع در 4 هزارگزی شمال باختری سی سخت و 3 هزارگزی شمال باختری سی سخت به شیراز. کوهستانی و سردسیر مالاریایی است. سکنه آن 150 تن است. آب آن از رودخانه تأمین میشود. محصول آن کره، غلات، برنج، پشم و لبنیات و شغل اهالی زراعت و حشم داری و صنایع دستی آنان قالی و جوال و جاجیم بافی و راه آن مالرو است. ساکنان از طایفه ٔبویراحمدی هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
