لغت نامه دهخدا
( گه آلود ) گه آلود. [ گ ُه ْ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به گه. آغشته عذره و نجاست. گهی.
( گه آلود ) گه آلود. [ گ ُه ْ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به گه. آغشته عذره و نجاست. گهی.
( گه آلود ) آغشته به مدفوع آلوده به گه.
آلوده بگه. آغشته بعدره و نجاست.