گنیا

گنیا. [ گ ُ ] ( اِ ) رجوع به گونیا شود.

( اسم ) ۱ - آلتی چوبین یا فلزی بشکل مثل قائم الزاویه دارای یک زاوی. ۹٠ درجه و دو زاوی. ۴۵ درجه ( معمولا ) در دو گوش. مجاور و آن برای ترسیم زاویه و خط عمودی بکار رود. برای ترسیم خطوط متوازی از دو گونیا استفاده میشود. بنایان و نجاران نیز از گونیا های بخصوص استفاده میکنند: کو نوح که ساز هاش بخشم یا مسطر و گونیاش بخشم. ( تحفه العراقین ) ۲ - ریسمانی که استاد بنا بوسیل. آن رنگ عمارت را میریزد. ۳ - قطع. آهن صاف بشکل یا که برای محکم کردن بند و بست چوب بکار رود. ۴ - آلتی برای اندازه گرفتن قطر اشیائ استوانه یی. ۵ - شاغول.