گنستن

لغت نامه دهخدا

گنستن. [ گ َ ن ِ ت َ ] ( مص ) در دیلمان و گیلان، برخوردن. برخورد کردن. ( فرهنگ گیلکی منوچهر ستوده ص 215 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اندک
اندک
تکه
تکه
جوز
جوز
مطلقه
مطلقه