گردون‌گرا صفتی است که در زبان فارسی برای توصیف موجود یا پدیده‌ای به کار می‌رود که عزم رسیدن به آسمان را دارد. این واژه از دو جزء گردون به معنای آسمان و گرا به معنای خواهان و طالب تشکیل شده و در مجموع بر موجودی دلالت دارد که در آرزوی دست‌یافتن به آسمان و عرش برین است. این مفهوم در ادبیات کهن فارسی اغلب برای توصیف موجودات بلندپرواز و ستیزه‌جو به کار رفته است.
در کاربرد مجازی، گردون‌گرا به فردی اطلاق می‌شود که خواهان ترقی، تعالی و صعود به مراتب عالیۀ انسانی و معنوی است. چنین شخصیتی با عزمی راسخ و بلندپروازیِ مثبت، در پی دستیابی به قله‌های پیشرفت، دانش و فضیلت می‌باشد. این صفت نمایان‌گر روحیه‌ای جستجوگر و آرمان‌خواه است که همواره به سوی کمال در حرکت است. کاربرد این واژه در متون ادبی و رسمی، بر غنای زبان فارسی می‌افزاید و بیانگر ظرفیت این زبان برای انتقال مفاهیم عمیق انسانی و فلسفی است. گردون‌گرا نه تنها بر میل فیزیکی به صعود، که بر اشتیاق درونی برای تعالی و تکامل نیز دلالت دارد و می‌تواند نماد انسان آرمان‌خواه و پیشرو باشد که مرزهای ممکن را درمی‌نوردد.