لغت نامه دهخدا کنجاب. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) راه آب. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): سگی دیوانه از کنجاب بیرون می آید و او را می گزد. ( مزارات کرمان ص 28 ).
