لغت نامه دهخدا کرنیب. [ ک َ / ک ِ ] ( ع اِ ) نوعی طعام که از شیر و خرما سازند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مجیع و آن طعامی است [ مراد خرمای آمیخته بشیر است ]. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مجیع شود.
